Wat is visceraal vet?

Visceraal vet is het vet dat zich rondom de organen in de buikholte bevindt, zoals de lever, pancreas en darmen.

In tegenstelling tot het onderhuidse vet, dat zich direct onder de huid bevindt, is visceraal vet dieper in het lichaam gelegen. Het kan zich ophopen in de omentum (buikvlies), dat een dubbele laag weefsel is die de organen in de buikholte bedekt, en in de interne vetopslag rondom organen.

Visceraal vet is dynamisch en heeft een actieve rol in het lichaam. Een zekere mate van visceraal vet is normaal en zelfs noodzakelijk voor de normale fysiologische functies, zoals het beschermen van organen en het leveren van energie in tijden van vasten.

Echter, te veel visceraal vet kan geassocieerd worden met gezondheidsrisico’s. Het is betrokken bij de productie van bepaalde biochemische stoffen en hormonen die ontstekingen in het lichaam kunnen bevorderen. Overmatig visceraal vet wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op verschillende gezondheidsproblemen, waaronder:

  1. Hart- en vaatziekten: Visceraal vet wordt geassocieerd met veranderingen in de bloeddruk, bloedlipiden en insulineresistentie, wat het risico op hart- en vaatziekten kan verhogen.
  2. Type 2 diabetes: Een teveel aan visceraal vet is gekoppeld aan insulineresistentie, wat een belangrijke factor is bij de ontwikkeling van type 2 diabetes.
  3. Leveraandoeningen: Overmatig visceraal vet kan bijdragen aan de ontwikkeling van leververvetting en leverziekte.
  4. Bepaalde vormen van kanker: Er zijn verbanden gevonden tussen overmatig visceraal vet en bepaalde vormen van kanker.
  5. Metabool syndroom: Een cluster van aandoeningen, waaronder hoge bloeddruk, verhoogde bloedsuikerspiegel, overtollige buikvetophoping, en abnormale cholesterol- en triglycerideniveaus.

Er zijn verschillende classificaties voor viscerale vetniveaus.

Een veelgebruikte schaal is de classificatie van de Japanse organisatie voor metabole gezondheid.
Hier zijn de algemene categorieën:

  1. Normaal (1-9): Geen verhoogd risico op metabole complicaties.
  2. Verhoogd (10-14): Matig risico.
  3. Hoog (15-30): Duidelijk verhoogd risico.

Het is belangrijk op te merken dat deze cijfers algemene richtlijnen zijn en dat individuele gezondheidsrisico’s afhangen van meerdere factoren, waaronder genetica, levensstijl, totale lichaamssamenstelling en andere gezondheidsparameters.

Het meten van het visceraal vetgehalte kan plaatsvinden via medische beeldvormingstechnieken zoals een CT-scan of MRI

Dergelijke metingen zijn doorgaans niet standaard voor routinematige gezondheidsbeoordelingen vanwege de kosten en complexiteit. Sommige weegschalen of lichaamscompositiemeters kunnen echter ook een schatting van het visceraal vetpercentage geven.

Het verliezen van visceraal vet vereist meestal een combinatie van een gezond dieet, regelmatige lichaamsbeweging en algemene levensstijlaanpassingen.

Hier is een voorbeeld van een 7-daags dieetprogramma in combinatie met lichaamsbeweging om te helpen bij het verminderen van visceraal vet. Houd er rekening mee dat dit slechts een algemene gids is, en individuele behoeften en gezondheidstoestanden kunnen variëren. Voor specifieker advies is het raadzaam om een gezondheidsprofessional te raadplegen.

Dag 1:

  • Ontbijt: Griekse yoghurt met bessen en een handjevol amandelen.
  • Lunch: Gegrilde kipfilet met quinoasalade (groenten naar keuze).
  • Snack: Wortelstokjes met hummus.
  • Diner: Gestoomde zalm met gestoomde broccoli en zoete aardappelpuree.

Dag 2:

Dag 3:

  • Ontbijt: Volkoren toast met avocado.
  • Lunch: Quinoa met geroosterde groenten (bijv. aubergine, paprika, ui).
  • Snack: Handjevol ongezouten noten.
  • Diner: Gekookte garnalen met volkoren rijst en gestoomde asperges.

Dag 4:

Dag 5:

Dag 6:

  • Ontbijt: Volkoren pannenkoeken met bosbessen.
  • Lunch: Tonijnsalade met gemengde bladgroenten.
  • Snack: Griekse yoghurt met een snufje kaneel.
  • Diner: Gegrilde kalkoenburgers met een zijde van gestoomde broccoli.

Dag 7:

  • Ontbijt: Omelet met spinazie, tomaten en feta.
  • Lunch: Quinoasalade met avocado en kip.
  • Snack: Handjevol amandelen.
  • Diner: Gestoomde vis met gestoomde groenten en quinoa.

Lichaamsbeweging:

  • Minstens 30 minuten matige intensiteit cardio-oefeningen (wandelen, joggen, fietsen) per dag.
  • Krachttraining (gewichtstraining) minstens twee keer per week.
  • Kernversterkende oefeningen (planken, crunches) om de buikspieren te versterken.

Zorg ervoor dat je genoeg water drinkt, en pas de portiegroottes aan op basis van je individuele energiebehoeften en doelen. Het is belangrijk om dit dieetprogramma en bewegingsroutine aan te passen aan je persoonlijke behoeften en eventuele gezondheidsbeperkingen. Raadpleeg altijd een gezondheidsprofessional voordat je grote veranderingen in je dieet of lichaamsbeweging aanbrengt.

Er zijn verschillende wetenschappelijke studies die zich richten op de relatie tussen visceraal vet en gezondheidsproblemen.

Hier zijn enkele voorbeelden van studies die dit onderwerp onderzoeken:
  1. Titel: “Association of visceral fat with cardiovascular risk factors in a population-based sample of postmenopausal women.”
    Auteurs: Tchernof A, Després JP, Bélanger A, et al.
    Publicatie: International Journal of Obesity and Related Metabolic Disorders. 1995 Sep;19(9):612-8.
    Link: PubMed
  2. Titel: “Visceral fat is a strong predictor of insulin resistance regardless of cardiorespiratory fitness in non-diabetic people.”
    Auteurs: Matsushita Y, Nakagawa T, Yamamoto S, et al.
    Publicatie: Journal of Nutrition, Health & Aging. 2017;21(8):933-939.
    Link: PubMed
  3. Titel: “Association between visceral fat and inflammatory markers in women with recent gestational diabetes.”
    Auteurs: Gunderson EP, Lewis CE, Wei GS, et al.
    Publicatie: Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. 2007 Nov;92(11):4072-8.
    Link: PubMed
  4. Titel: “Association of visceral adipose tissue with incident myocardial infarction in older men and women: the Health, Aging and Body Composition Study.”
    Auteurs: Nicklas BJ, Penninx BW, Ryan AS, et al.
    Publicatie: American Journal of Epidemiology. 2004 Jun 1;159(11): 1043-9.
    Link: PubMed
  5. Titel: “Visceral adiposity and risk of type 2 diabetes: a prospective study among Japanese Americans.”
    Auteurs: Hayashi T, Boyko EJ, McNeely MJ, et al.
    Publicatie: Diabetes Care. 2003 Mar;26(3):650-5.
    Link: PubMed

Houd er rekening mee dat toegang tot de volledige tekst van sommige artikelen mogelijk betaald is. Je kunt mogelijk toegang krijgen via een universiteitsbibliotheek of door contact op te nemen met de auteurs van het onderzoek

Reacties zijn gesloten.